Kurumsal Yağ Sanatı

Yazar Yekta Özcan Özözer, başta inovasyon ve yaratıcılık olmak üzere yönetim, müzakere ve çatışma yönetimi gibi alanlarda çalışan bir eğitimci ve danışman. İlk baskısını Mayıs ayında yapmış olan bu kitabında, iş yaşamından ironi ve mizah yüklü yedi küçük hikaye anlatıyor. Bunu ustalıkla yaptığı için gülüyor ama ağlanacak halimize güldüğümüzü de hemen görüyorsunuz. Kitabın en çok beğendiğim yönü, her kademeden yöneticilik tecrübesine sahip olan Özözer'in olaylara en temel ve doğru teşhisi koyması ve konuyu, işin özünde yatan yönetim teorileri ile anlaşılır bir şekilde izah etmesi. Yönetime ilgi duyan herkesin ama özellikle iş dünyasına yeni atılacak olan gençlerin okumasını tavsiye ediyorum.

Dolmabahçe Sarayı

Sıcak mı sıcak bir  öğle vakti, rutubet had safhada... Bilet kuyruğunda tam bir saat bekliyoruz Dolmabahçe Sarayı'nı gezmek için. Cumartesi günü olduğundan on liralık bilet ile hem selamlık hem de haremlik kısmını gezebiliyorsunuz. Her yer Arap asıllı turist dolu...

Gezimize kırk dakikalık 'Selamlık' turu ile başlıyoruz. Girişte 24 metrekare ile sarayın en büyük tablosu karşılıyor bizi. Bu kısımda dünyadaki saraylar içerisinde en büyük balo salonu var ve bunun 36 metre yüksekliğindeki kubbesinden ağırlığı tam dört buçuk ton olan devasa bir İngiliz kristali avize asılı duruyor. Önemli siyasi toplantılarda, tebrik ve balolarda kullanılan bu salonun tavan süslemeleri, İtalyan ve Fransız sanatçılar tarafından yapılmış. Sarayın önemli bir özelliği simetri. Örneğin sağdaki bir şamdandan solda da var.

'Haremlik', padişahın ailesi ve hizmetkarlarıyla yaşadığı bölüm ve 'haram' kelimesinden türemiş. Haliyle burası selamlığa göre daha sade ve mütevazı... Bu kısım da yaklaşık yirmibeş dakikada geziliyor. Atamızın çalışma ve yatak odası, en sevdiği tablo olan dört mevsim de burada yer alıyor. Sarayı gezdikten sonra bahçesindeki kafede bir çay molası verip soluklanıyoruz. Sonrasında da saat müzesi ve camlı köşkü gezerek turumuzu noktalıyoruz. Bir sonraki durak nasipse Topkapı Sarayı...